Hi, ik ben Elly van Loenen. Ik ben geen vrijwilliger in de zorg, maar werk bij KRO-NCRV voor de Minister van Gehandicaptenzaken. Zoals jullie misschien weten is die Minister van Gehandicaptenzaken: Rick Brink.
Wat ik doe is heel veel regelwerk voor Rick, maar ook het organiseren van evenementen en maak ik deel uit van een kleine redactie, die de filmpjes maakt voor de Facebookpagina van de Minister.
Twee weken geleden, één dag, voordat wij als team samen met presentator Lucille Werner een inclusieve speeltuin in IJsselstein voor NLDoet zouden gaan opknappen kwam de regering met de eerste maatregelen, die onze vrijheid ten tijde van deze corona-crisis zouden inperken. De actie kon niet doorgaan én diezelfde middag moest ik allerlei andere evenementen gaan afbellen, die voor de komende weken in de agenda stonden.
Eerlijk gezegd onderschatte ik de situatie en dacht, dit is zo weer voorbij. Het duurde een paar dagen, voordat de ernst indaalde en ik net zoals een groot deel van Nederland thuis kwam te zitten.
Ja, hoe ga je thuis je draai vinden? Da’s even worstelen. Ik probeer zoveel mogelijk gehoor te geven aan #blijfbinnen, maar ik ben migrainepatiënt en ik moet af en toe wel naar buiten, vooral als ik een aanval heb. Gelukkig heb ik goede medicijnen, die me grotendeels pijnvrij door het leven loodsen, maar als het raak is, dan is het heftig. Wat ik dan doe is één Imigran innemen en toch dat wandelingetje maken. Hier om de hoek is een bos en een half uurtje frisse lucht snuiven helpt mij enorm. Anderhalve meter afstand houden is tot nu toe geen enkel probleem gebleken.
Eerlijk gezegd, ben ik zo lang ik werk én da’s al een behoorlijke tijd nog nooit twee weken achter elkaar thuis geweest. Als ik vakantie opneem, ga ik weg, meestal naar mijn tweede thuisland Sicilië. Dat zit er voorlopig niet in. Jammer, maar daar heb ik me bij neergelegd.
Eerst moeten we dit rot virus overwinnen.
Ik ben er achter gekomen, dat ik thuis met alle faciliteiten die we nu hebben goed kan functioneren. Een laptop, vaste computer, een telefoon en ik kan aan de bak. Tot anderhalf jaar geleden was ik radiomaker. Dat beroep is thuis een stuk lastiger uit te oefenen, want de uitzendingen komen natuurlijk vanuit studio’s.
Ik hou me vast aan het dagelijkse ritme, dat ik altijd had. Vroeg opstaan 06.15 uur. Katten eten geven, koffie drinken, iets eten, krant lezen, oefeningen doen (helemaal nu), douchen, aankleden en aan slag.
Deze ochtend heb ik voor de minister allerlei belafspraken met mensen, die voor ons gaan vloggen, zodat er vanaf volgende week inspirerende video’s te zien zijn op de Facebook pagina van Minister van Gehandicaptenzaken.
Ik moet nog een stuk schrijven. Vanmiddag ben ik vrij. Ik hoop even te kunnen videobellen met een vriend van me. En verder ben ik écht van plan, om mijn kledingkast eens flink uit te mesten en in de achtertuin wat zonnestralen op te vangen. Vitamine D! Niet geheel onbelangrijk.
Normaal hou ik ervan om in mijn vrije tijd naar de bioscoop te gaan of naar een fijn restaurant. Daarvoor in de plaats zijn gekomen : een boek lezen, film kijken en zelf koken. Ook leuk!
Ik wil mijn respect uitspreken voor alle mensen, die in de zorg werken en nu drukker zijn dan druk. Voor iedereen : veel kracht, moed, probeer gezond te blijven en laten we ons troosten met de gedachte, dat we hier uit gaan komen.
Reactie plaatsen
Reacties