Sinterklaas
Al weken loopt iedereen uit het team met gespitste oren rond. Alle leuke weetjes en grappige informatie, over bewoners en elkaar, slaan wij op en geven wij door aan “Sinterklaas”. In dit geval is het zo dat “Sinterklaas” een gesloten doos is met een gleuf, de doos staat op de teamkamer. En niet alleen het team is er druk mee, ook de bewoners van de somatische afdelingen Tijm en Rozemarijn, mogen hun tips voor Sinterklaas afgeven bij de receptie. De voorpret is enorm, iedereen let op wat er gezegd wordt en hoe dat iemand zich gedraagt.
Een paar dagen voor de sinterklaasviering ben ik, samen met een collega en wat bewoners, bezig aan een activiteit in de huiskamer. Rollen sinterklaaspapier en lint liggen over de tafel heen. Naast ons een flinke stapel lege doosjes in allerlei maten. De doosjes worden ingepakt om, verspreid over de afdeling, op te hangen. In het midden van de tafel staan twee grote schalen pepernoten. Van de ene schaal mogen we snoepen en met de inhoud van de andere schaal maken we pepernotenzakjes voor het schoen zetten. Kortom, het is een gezellige chaos. De dames Schalk en Vermeer knippen inpakpapier dat het een lieve lust is. De heren Boerma en Verburgt wilden wel helpen met het vullen van de pepernoten zakjes. Het schoen zetten is een goede traditie geworden op de avond voor de sinterklaasviering. De bewoners mogen, voor het slapen gaan, hun schoen voor de deur van hun appartement zetten.
Dan komt ineens de receptioniste verhit de huiskamer binnen ‘De doos is weg!’ roept ze. ‘Welke doos bedoel je?’ vraagt mijn collega. ‘Dé doos, de doos met informatie voor Sinterklaas.’ legt de receptioniste uit. ‘Ik wilde wat briefjes van bewoners toevoegen en nu is de doos weg. Ik vond alleen dit… ‘De receptionist houdt een afgescheurd blaadje in haar handen, op het blaadje staat in bibberig handschrift:
“Mientje de Groot heeft geen tanden, zij kan geen pepernoten eten. En zo zijn er vast meer bewoners met dit probleem. Jullie krijgen de doos terug als daar een oplossing voor is.
Was getekend, de Hulp Sint”
Meneer Boerma gaat er goed voor zitten ‘Is dit van het Sinterklaasjournaal? Ik hoorde daar mijn kleinzoon over.’ ‘Nou zusters,’ vult meneer Verburgt hem aan ‘kom maar op met jullie creativiteit.’
Ik kijk naar mijn collega en zie aan haar gezicht dat ze diep na denkt. ‘Ik heb een idee’ grijnst ze, ‘we maken een Pepernotenshake’. ‘Een wat?’ vraag ik haar. ‘Een Pepernotenshake, we stoppen pepernoten met een scheutje koffie in de blender!’ Vanuit mijn ooghoeken zie ik mevrouw Vermeer een rood gezicht krijgen, Mevrouw Schalk zit ongemakkelijk te wiebelen op haar stoel. En dan staat Mevrouw Vermeer op ‘Ik zei toch dat de zusters slim waren mevrouw Schalk? Ik ga de sinterklaasdoos wel pakken…’
Mijn collega en ik liggen dubbel van het lachen. Wat geweldig dat de bewoners zich zo om elkaar bekommeren. Zelf hadden we er helemaal nog niet bij stil gestaan dat Mientje de smaak van pepernoten zou kunnen missen. Ik fluister mijn collega in het oor ‘Zullen we ervoor zorgen dat de dames bij Sinterklaas op schoot mogen?’ Mijn collega hikt van de lach ‘ik maak het briefje wel voor in de sinterklaasdoos!’
Reactie plaatsen
Reacties