zomercrisis?

De zomervakantie komt eraan. Ik tel mijn diensten af naar naar drie heerlijke weken vrij. Ons zomerrooster zit goed dicht. Iedereen draait wat extra diensten zodat elke collega op vakantie kan. Daar hebben we allemaal mee ingestemd. Eerlijk is eerlijk, er moet niemand ziek worden. Dan hebben we wel een "probleem".

Helaas hoor ik ook andere geluiden van collega's uit het land. Ik hoor over zomerroosters met veel open diensten doordat er langdurig zieken zijn. Op sommige plaatsen is de flexpool al volledig ingepland en wordt er nog van het vaste personeel gevraagd extra diensten aan te nemen. Als je in de zorg werkt weet je gewoon dat de zomerbezetting bijna elk jaar mager is. Wanneer ik van een oud collega hoor over 26 openstaande diensten in de bouwvak, dan krijg ik toch echt kippenvel en spontaan medelijden met de zuster die het mij verteld. 'We moeten gewoon een stapje harder lopen, al gaat het ten koste van onszelf' zei ze met een semi glimlach.

Mijn nekharen gaan rechtovereind staan bij het horen van de zin 'we moeten gewoon een stapje harder lopen, ten koste van onszelf'. Hoezo gewoon? Hoezo, ten koste van jullie zelf?! Wat zijn wij, zorgmedewerkers, toch een raar volkje. Ga eens "nee" zeggen, doe wat je kunt, maar loop alsjeblieft jezelf niet voorbij. Je bent niet verplicht die extra openstaande dienst te werken. Je neemt zelf de extra diensten aan, het is je eigen verantwoordelijkheid. En als je dan vindt dat je erover moet klagen en zuchten deze zomer, bedenk dan dat jij het probleem van het management oplost. En dat hierdoor het, vaak eeuwenoude, zomerroosterprobleem nooit goed aangepakt kan worden omdat last-minute het team de gaten toch wel invult. Stop met het benoemen dat er nog meer open diensten in het zomerrooster zijn door langdurig zieken in de zomer. Bezorg je zieke collega geen schuldgevoel. Ze kan niets doen aan het feit dat ze langdurig ziek is en ze kan er niets aan doen dat er voor haar geen ziektevervanging is.

Met deze uitspraken loop ik het risico de hele goe-gemeente over mij heen te krijgen. Dat weet ik. En nee, ik ben niet oncollegiaal. En ja, ik neem heus wel eens een extra dienst aan. Maar niet elke week. Als ik dat doe, een extra dienst aannemen, dan doe ik dat zonder klagen, zonder een stap harder te lopen. Het is namelijk mijn eigen keus om een vrije dag in te ruilen tegen een werkdag.

Afgelopen week hoorde ik de volgende uitspraak:

'Er is iets wat nog besmettelijker is dan NORO. Dat is de sfeer op de afdeling, het verziekt hele teams.'

Onthoud dat deze zomer wanneer je neigt in de klaagstand te gaan. Neem je extra diensten aan om gaten op te vullen? Doe dat met een glimlach, het is je eigen keus. Loop jezelf niet voorbij, loop geen stap harder, maar doe gewoon je werk. Net zoals elke dag. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan... Je wilt toch geen NORO-virus zijn?

En de afdelingen waar nog wel 26 diensten openstaan? Waar teams moedeloos raken bij alleen het woord "zomervakantie"? Ik hoop maar dat de mantelzorgers daar begrip hebben. Ik hoop dat ze niet gaan klagen maar het team een begripvolle en bemoedigende glimlach geven of een ijsje. En ik hoop dat de zorg er niet onder gaat lijden. Hopelijk zijn mantelzorgers bereid het team te helpen en zullen ze deze zomer ondersteunen op de huiskamers. Even koffie inschenken, een spelletje doen, tussen de middag of in de avond blijven bij de maaltijd... Vader of moeder een extra dagje meenemen naar huis... Ik hoop ook dat managers (of beter nog, bestuurders) zich deze zomer, in deze specifieke teams, hun neus laten zien. Deel pep-talks en schouderklopjes uit. Drink een kopje koffie mee in de pauze, spreek je waardering uit naar de zuster waarvan je weet dat ze teveel hooi op haar vork neemt. Wees zichtbaar!

Zomer in de zorg.... Je eigen mindset bepaald of het crisis gaat worden...