Anja: respecteer elkaars keuze

Respecteer elkaars keuze

Deze blog moet geschreven worden. Wees maar niet bang, ik ga mijn mening hierin niet uitspreken, want iedere mening mag er zijn en de een denkt er zo over en de ander weer anders. Elkaars mening accepteren is nu het belangrijkste wat we kunnen doen. De tijd zal uitwijzen of het de juiste keuze is.

Hoe sta ik nu in het leven? Dat is een goede vraag. Maar ja, ik zou mezelf niet zijn als ik daar niet heel goed over nagedacht heb. Ik kies ervoor om ondanks de situatie, er positief in te staan en er ook zo naar te kijken. Op mijn privé fb staat iedere dag een positieve spreuk om zo te laten zien dat als we er positief over nadenken en het omdraaien, het leven nog steeds leuk is.

Ik kijk heel bewust niet naar het nieuws, lees geen krant, alleen op mijn werk. Dat is ook echt alleen maar om al de negatieve dingen  niet toe te laten. Ik wil geen cijfers horen.

Ik rij niet weg voor wat er gebeurd, integendeel. Ik weet heel goed wat er gebeurd in deze rare wereld.  Daar heb je de tv en al het andere niet voor nodig. Sinds ik dat niet meer doe, leef ik een heel stuk rustiger.

Nu dan even over de maatregelen. Als ik heel eerlijk ben gaat het wel heel erg ver allemaal. We zijn onze vrijheid behoorlijk kwijt, maar natuurlijk houden we ons allemaal strikt aan de maatregelen. Niet meer dan 1 bezoeker per dag. Elkaar niet aanraken, elkaar een boks met de elle boog geven 1 ½ meter afstand houden en sinds gisteren gaan we allemaal heel braaf niet meer de straat op na half 9.

We zijn echt heel goed in het opvolgen van wat ons wordt gevraagd. Ik ook. Ik blijf thuis, ga nu niet naar mijn vader, hij komt hier een bakkie drinken. Ik werk als vrijwilliger in het ziekenhuis en ook dat doe ik met veel plezier. Het breekt zo lekker de dag.

Dat is overigens het enige wat ik doe. De rest van de tijd zit ik binnen, kijk wat tv en ga maar weer slapen.

Zo ziet mijn leven eruit en van vele anderen mensen. Ik kan me goed voorstellen dat je in deze tijd depressieve gevoelens ontwikkeld. Dat heb ik zelf gekend. Het enige wat mij troost, en wat maakt dat ik het volhou, is dat we met zijn alle in hetzelfde schuitje zitten. Iedereen maakt hetzelfde mee. Dat maakt dat ik er het beste van wil maken. Daar komt de fijne bijkomstigheid bij dat ik goed met mezelf kan zijn. Ik doe wat ik wil en waar ik me goed bij voel. Dan houd ik het vol.

Hoelang het nog lukt om er zo naar te kijken, weet ik niet, maar voor nu werkt het heel goed voor mij.

Liefs Anja