Hallo Allemaal,
Op het moment dat ik deze blog schrijf, verkeerd ons land al zo’n 8 weken in een intelligente LOCKDOWN. We mogen beperkt naar buiten, werken zoveel mogelijk thuis en kunnen niet naar de kapper. Het zijn voorbeelden van een aantal maatregelen die ons kabinet genomen heeft om net virus terug te dringen. Maatregelen die zijn vruchten lijken af te werpen, want hoewel het virus hardnekkig is, lijken we het zo langzamerhand onder controle te krijgen. Nu maar hopen dat, dat zo blijft en het virus niet opeens in alle hevigheid weer opduikt.
Ik zelf werk nu al een aantal maanden, net als vele andere Nederlanders zoveel mogelijk thuis. De eerste weken vond ik het vooral spannend. Ik heb natuurlijk zelf ook een beperking en hoewel ik geen problemen heb met mijn immuunsysteem beschik ik wel over relatief grote longen, in een klein lichaam. Daar moet geen ontsteking bijkomen. Want dan wordt het allemaal erg vervelend. In de eerste week belde ook veel media. Of ik aan zou willen schuiven in talkshows om te praten over het coronavirus en de impact daarvan op het leven van mensen met een beperking. En hoe belangrijk die boodschap ook is, ik heb het allemaal afgezegd omdat ik niet alleen mijn eigen gezondheid wilde beschermen, maar ook zeker de gezondheid van anderen. Nu we een aantal weken verder zijn, merk ik, dat ik daar iets anders in ben gaan staan. Ik ben natuurlijk nog wel steeds op mijn hoede en houd mij aan de richtlijnen van het RIVM, maar ik merk wel dat wanneer mijn angst wat afneemt, ik gemakkelijker naar buiten ga. Dat is goed en natuurlijk ook gezond. Qua werk ben ik op dit moment volop aan het lobbyen, zodat ook mensen met een beperking een goede plaats krijgen in de 1,5 meter samenleving waar nu flink over wordt gesproken. Want ondanks dat het virus lijkt in te dammen, zal het nog een flinke tijd onder ons zijn. Ik wens jullie voor nu veel sterkte, hou je haaks en let een beetje op elkaar!
Met vriendelijke groet,
Rick
Reactie plaatsen
Reacties