Als ik de gang op loop zit ze op haar vaste plekje naast de lift. De rollator, waar haar kat op ligt, staat voor haar. Haar kat ligt in een soort nestje van stoffen servetten en handdoeken.
‘Dag Cecilia, hoe gaat het met je poezenkind?’ vraag ik haar. Haar ogen lichten op en zonder dat ik verder nog een vraag hoef te stellen begint ze te vertellen. ‘Het gaat goed zuster, hij is bij de dierenarts geweest. Het gaat nu weer beter met hem hoor. Ja, hij deed niets meer hè. Dat heeft u vast wel gehoord.’ Cecilia aait haar kat, het beestje spint. Ik knik haar bevestigend toe. ‘Ik maakte me zorgen zuster, ik heb zo beloofd om goed voor hem te zorgen. Ik wist gewoon dat er iets mis was, hij wilde niet meer eten en hij maakt geen geluid meer. De zusters van hier wisten ook niet wat er mee was. Maar ik ben natuurlijk niet voor één gat te vangen, dat begrijpt u. Ik heb het beestje, toen niemand het zag, op zijn rug gelegd. In zijn buik zit namelijk een luikje. Als je dat luikje openmaakt zie je draadjes en plastic zuster. Nou, dan schrik je hoor als je dat in je kat vindt, dat kan ik u zeggen!’ Cecilia schudt haar hoofd en voordat ze weer verder gaat met haar verhaal zegt ze tegen haar kat ‘Wat ze je allemaal hebben aangedaan, we zullen die stumperds krijgen hoor!’ Even staart ze voor zich uit en dan kijkt ze mij met felheid in haar ogen aan. ‘Zuster, ik heb hem toen gelijk naar de dierenarts laten brengen. Na een paar dagen kreeg ik hem weer terug, ik hem heb vreselijk gemist. Nu gaat het weer goed. De zuster die hem naar de dierenarts had gebracht vertelde dat we er goed op moesten letten dat er op tijd nieuwe buisjes in zouden gaan. Speciale buisjes, er moet wel AA op staan. Ik ben blij dat mijn lieve kat weer terug is. Hij is als een kind voor mij zuster.’ Ik glimlach om het verhaal van Cecilia. Cecilia aait haar kat.
Vroeger had ze een kat thuis waar ze stapelgek op was. Helaas hebben wij geen huisdieren op de afdeling. Soms vind ik dat wel een gemis. Tijdens mijn eerste stage, 17 jaar geleden, hadden we wel een poes op de afdeling. Nu krijgen we af en toe bezoek van een bezoekhond. Een aantal bewoners leeft daarvan op. Voor Cecilia is deze robotkat een oplossing maar ik zou liever wensen dat er een echte kat rondliep die ze elke dag kon knuffelen
Reactie plaatsen
Reacties