Vorige week Maandag had ik mijn evaluatiegesprek over de proeftijd op de afdeling Geriatrie. Het was wel een spannend moment. Je hoort wel dat je het goed doet, maar de bevestiging krijgen, is natuurlijk waar je dan op zit te wachten. Heel fijn dat ik heb kunnen laten zien, dat ik met mensen om kan gaan en het goede bied op het moment dat het nodig is. Ik krijg de vrijheid om te doen wat ik denk dat nodig is. Ik kan dus vol trots zeggen. Ik heb een nieuwe baan. Ik ga mijn volle inzet geven aan de plek waar ik ben aangenomen. Een groot voordeel van dat ik hier nu werk is dat ik er zelfstandig met de rolstoel heen kan rijden. Hierdoor ben ik minder afhankelijk van anderen
Ik zal je zeggen, de weg naar de afdeling voelt meteen heel vertrouwd. Ik rij ook meteen de goede kant op.
Wat ga ik nu precies doen daar:
- Spelletjes met de patiënten
- begeleiden bij eetmomenten
- Aandacht bieden als dat nodig is
- Als dat nodig is een goed gesprek voeren met familie (luisterend oor)
Dit is een kleine greep van de dingen die ik al gedaan heb op de afdeling. Een andere vaste taak op de afdeling is het avondeten opnemen van de patiënten in de middaguren. De keuze voor het eten is best uitgebreid.
Ik ben zo blij en dankbaar dat ik een plek heb gevonden waar ik mezelf weer nuttig kan voelen en mijn kwaliteiten tot uiting kan laten komen. Het team waarmee ik werk voelt als een warm bad.
Ik heb allang in de gaten dat er altijd wel iets is wat ik kan doen op de afdeling.
Het is raar hoe het kan lopen in deze tijd, maar ik ben erg dankbaar dat ik weer onderdeel ben van de maatschappij en dat ik weer zinvolle bezigheden heb op de dagen.
Reactie plaatsen
Reacties